اثر شوری آب تزریقی بر کاهش میزان نفت باقیمانده در فرآیند سیلاب زنی با آب

بهبود بازیافت نفت از طریق تنظیم ترکیب یونی و شوری آب تزریقی بعنوان یک روش جدید بازیافت نفت شناخته شده است. در سال های اخیر، تحقیقات گسترده بر روی سیستم سنگ/نفت/آب نمک نشان داده است که تزریق آب با شوری پایین تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی بازیافت نفت از مخازن ماسه سنگی دارد. اگرچه پتانسیل این روش در مورد مخازن کربناته مورد بررسی قرار نگرفته، اما برخی مطالعات، مخازن کربناته را از تاثیر این روش مستثنی کرده اند. در این پایان نامه سعی بر آن شده است تا پتانسیل اثر این روش در کربناته مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش های این رساله از طریق دو روش مطالعاتی سلول آشام و سیلاب زنی انجام شده است. در روش اول به بررسی اثر کاهش شوری آب تزریقی در فرآیند آشام خودبه خودی مخازن کربناته شکافدار پرداخته شده است. در این مرحله با کاهش شوری آب آشام بازیافت نفت را محاسبه کرده و صحت آن با آزمایش های پتانسیل زتا، زاویه تماس و کشش سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. میزان بازیافت بدست آمده برای آب های سازند، دریا، دریا یک بار رقیق شده، دریا 10 بار رقیق شده بترتیب برابر 07/10، 11/15، 05/18 و %04/16 شده است. در بخش دوم، ابتدا به مطالعه اثر کاهش شوری در آزمایش های سیلاب زنی پرداخته که در تزریق حالت ثانویه مقدار بازیافت آب های سازند، دریا و دریا 10 بار رقیق شده بترتیب برابر 3/37، 55 و %61 می باشد. در ادامه، تزریق را به حالت ثالثیه برای هر کدام از آزمایش های فوق برده که افزایش ازدیاد برداشت برای آب سازند بترتیب با تزریق آب دریا، دریا یک بار رقیق شده و 10 بار رقیق شده برابر با 86/11، 67/12 و صفر درصد بدست آمده، در تزریق حالت ثالثیه بعد از آب دریا، آب دریا یک بار رقیق شده ، آب دریا 10 بار رقیق شده و آب دریا 20 بار رقیق شده تزریق شده است که افزایش بازیافت آنها بترتیب برابر با 15/18 ، 82/7 و صفر درصد می باشد. در تزریق حالت ثالثیه بعد از آب دریا 10 بار رقیق شده تنها آب دریا 20 بار رقیق شده در حالت ثالثیه تزریق می شود که هیچ گونه افزایش بازیافتی دیده نشد. در ادامه مطالعات بخش دوم به بررسی اثر ترکیب یونی آب تزریقی پرداخته تا اثر یون های غیرفعال سدیم و کلرید و همچنین اثر یون پتانسیل زا سولفات بررسی گردد. در این تحقیق از سه آب هوشمند ssw4so4، ssw0nacl و ssw0nacl-4so4 استفاده شده که بازیافت نهایی آنها بترتیب برابر با 33/61، 19/69 و %78 بدست آمده است. صحت تمامی نتایج بدست آمده از طریق آزمایش های پتانسیل زتا، زاویه تماس و کشش سطحی مورد بررسی قرار گرفته است.